سکوت مه سا: تنها بودن

۶ مهر ۱۳۸۷

تنها بودن

این ترانه برای هیچکس نیست
یعنی اینکه برای تنهایی خودم است

"من با زخم زبونات رفیقم
مرهم بزار با حرفات رو زخم عمیقم
با توام که داری به گریم میخندی
کاش میشد بیای و به من دل ببندی
تنها بودن یه کابوس شومه
عزیزم کار دل نباشی تمومه... عزیزم"

جو خانه آرام شده است
یعنی اینکه من خفه خون گرفته ام
ذلم خیلی گرفته،
یعنی اینکه دلم شکسته است
تنهام، یعنی اینکه خیلی تنهام

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

درباره بلاگ

فکر ميکنم فروغ فرخزاد است که گفته «سکوت چيست بجز حرفهاي ناگفته؟»
از همين حالا ميگويم براي گوشي که نه -که گوشي هنوز يافت نشده که سکوت را بشنود- براي خودم ميآيم اينجا بنويسم گاهي که خودم باشم -همين خودِ خودم- خوب يا بد، که حرفهاي نگفته ام -آنچه توي سکوتم ميشنوم را- خوب يا بد، به ثبت برسانم توي عصر دنياي مجازي که شايد به قول ماه شب مهتاب يادم نرود آنچه که بودم، کسي چه ميداند، شايد هم يادم برود، اما بهر حال چه فرقي ميکند سکوتم را مينويسم براي امروز، همين امروزِ هر روز!

سکوت مه سا

۶ مهر ۱۳۸۷

تنها بودن

هیچ نظری موجود نیست:

درباره من

درباره بلاگ

Ali and Mahsa

آرشیو وبلاگ

خوراک گوگل ریدرم

Stats